Hierarcha przygląda się w tym kontekście fragmentowi przytoczonej przez ewangelistę Łukasza przypowieści o synu marnotrawnym czy, jak ją określa biskup, „o koniecznej radości z powrotu brata, który się zagubił”. Zachęca do przyjrzenia się jednej z interpretacji tego tekstu. Jest nią mianowicie pierwszy powojenny wykład przypowieści – niewielkich rozmiarów książka abp. Antoniego Szlagowskiego pt. „Syn marnotrawny. Rozwinięcie przypowieści ewangelicznej” (Warszawa 1946). Jak zauważa biblista, autor świadomie uzupełnił dane Ewangelii, stosując dopuszczalną wówczas akomodację. Według hierarchy, dokonane zmiany wobec fabuły przypowieści sprowadzają się do umieszczenia wydarzeń w kontekście dziejów zabawienia, utożsamienie starszego syna z Synem Bożym i wprowadzenie Matki Bożej na scenerię wydarzeń.
„Przywołane rozwinięcie przypowieści po traumatycznych doświadczeniach wojny miało doprowadzić wielu Polaków do tego, aby zwrócili się do Miłosiernego Boga. Miało się to wiązać z ożywieniem i pogłębieniem wiary oraz szukaniem pomocy przede wszystkim w sakramencie pokuty” – wyjaśnia autor programu i przyznaje, że dziś taka akomodacja razi, „gdy wyrwane z ich właściwego kontekstu zdania lub frazy przenosi się w zupełnie innych okolicznościach albo wypowiedzi jakichś postaci biblijnych wkłada się w usta kogoś innego, w innym lub przeciwnym do pierwotnego zamiaru”.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Zarazem jednak, jak zauważa duchowny, dzieło zdało egzamin. „Rozwinięcie przypowieści o synu marnotrawnym w jakimś stopniu spełniło oczekiwania doświadczonego, szanowanego i wziętego duszpasterza, profesora i arcybiskupa Antoniego Szlagowskiego. Przekonuje mnie o tym spora liczba egzemplarzy tej książki, którą wciąż wystawia się do sprzedaży w drugim obiegu, zwłaszcza w internecie” – akcentuje bp Pindel na koniec.
Zauważa też, że wezwanie do zaufania Bogu miłosiernemu, na którym tak zależało arcybiskupowi w swym przesłaniu zawartym w książce, dziś „rozbrzmiewa zupełnie innymi tonami”. Abp Antoni Władysław Szlagowski (1864-1956) w okresie 18.10.1942 – 31.05.1946 kierował archidiecezją warszawską jako wikariusz kapitulny. Był profesorem i rektorem Uniwersytetu Warszawskiego.
Podcast można posłuchać również tutaj:
