S. Maria Faustyna Kowalska po raz pierwszy przybyła do Wilna - miasta Matki Bożej Miłosierdzia, zwanej Ostrobramską - w 1929 r., a po raz drugi - w 1933 r.
2 stycznia 1934 r., gdy prawdopodobnie dzwony dzwoniły na Anioł Pański, Siostra podążała z Antokolu w stronę Rossy, gdzie mieszkał artysta malarz Eugeniusz Kazimierowski. On to bowiem podjął się wykonania obrazu, o którym s. Faustynie mówił Pan Jezus.
W czasie sowieckiej ateizacji obraz został ukryty w Nowej Rudzie k. Porzecza na Białorusi, by po latach powrócić do wileńskiego kościoła świętego Ducha. W 1945 r. nastąpiła również likwidacja wileńskiego domu Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Młosierdzia.
W klasztorze, z którego pozostał do dziś tylko jeden budynek, Pan Jezus podyktował s. Faustynie słowa Koronki do Miłosierdzia Bożego, powszechnie odmawianej dziś modlitwy przez katolików na całym niemal świecie. O drewnianym domku przy ulicy Grybo w Wilnie, stanowiącym przed wojną część klasztoru, wiedziano dotąd niewiele. Młodsze pokolenie polonijne i litewskie teraz dopiero uczy się dziejów tego, jakże cudownego, miejsca w Wilnie na Antokolu.
Dawny budynek klasztorny dotknęło ostatnio Boże Miłosierdzie. Ksiądz misjonarz Dariusz Stańczyk z Wileńszczyzny, piszący w Rzymie pracę doktorską z zakresu teologii, rozpoczął renowację, a ściślej - ratowanie domu. Czas był po temu najwyższy. Ogromne przecieki w dachu zostały załatane, a fundamenty domu oczyszczone przez wileńskich harcerzy z Hufca Maryi. Wymieniono okna i główne drzwi. Wnętrza trzech pokoi przywrócono do pełnego użytkowania. Zaczęli tu przychodzić pielgrzymi! Jednej z grup pielgrzymkowych ks. Dariusz wyznał, że wszystkie te prace są jego kapłańskim darem dziękczynienia na Wielki Jubileusz Roku 2000, a także ofiarą, w intencji pojednania pewnej osoby z Bogiem.
W najbliższym czasie dach budynku zostanie pokryty czerwoną dachówką. W domu jest dużo miejsca na modlitwę i Eucharystię. W maju ub.r. pątnicy, prowadzeni przez ks. Stańczyka słynnymi "dróżkami" Kalwarii Wileńskiej, przynieśli na Antokol obraz Jezusa Miłosiernego i portret s. Faustyny namalowany przez Annę Krepsztul, niepełnosprawną malarkę z Wileńszczyzny. Obraz zawieszono na zewnątrz domu między oknami i tablicami informacyjnymi w języku polskim i litewskim. Podczas Mszy św. polowej na dziedzińcu śpiewała artystka Anna Maria Magala, urodzona w USA, której matka jest wilnianką. Ludzie klękali przed dawnym klasztorem i przed Obrazem. Płakali. Zawieszali na ścianie domu obrazki świętych, jako swoje ofiary i wota.
Wierni mają nadzieję, że budynek klasztoru zostanie zwrócony Kościołowi przez władze państwowe.