W niedzielny poranek 10 stycznia br., w wieku 88 lat zmarł biskup senior diecezji zielonogórsko-gorzowskiej bp Adam Dyczkowski, który wcześniej był biskupem pomocniczym diecezji legnickiej, a także archidiecezji wrocławskiej.
Bp Adam Dyczkowski na zaproszenie bp Ignacego Deca 31 marca 2008 roku przewodniczył Mszy św. w katedrze świdnickiej w czwartą rocznicę powstania naszej diecezji
Biskup Adam wielokrotnie odwiedzał diecezję świdnicką. Na zaproszenie biskupa Ignacego Deca brał udział w różnego rodzaju uroczystościach. Ostatnio gościł w Świdnicy podczas złotego jubileuszu kapłaństwa bp Ignacego 22 czerwca 2019 roku. Na łamach Niedzieli Świdnickiej bp Ignacy Dec wspomina zmarłego pasterza.
Podróż z przygodami
Moja bliższa znajomość z bp. Adamem Dyczkowskim sięga drugiej połowy lat siedemdziesiątych poprzedniego wieku, kiedy w latach 1976-1979 byłem wikariuszem par. św. Rodziny we Wrocławiu. Wtedy właśnie wśród wielu pełnionych funkcji byłem także duszpasterzem młodzieży akademickiej w tejże parafii. Pamiętam z tego czasu nasz wspólny wyjazd, w dniach 13-15 czerwca 1977 r., do Niepokalanowa na rekolekcje dla duszpasterzy akademickich, które prowadził bp Ignacy Tokarczuk, ordynariusz przemyski. Podróżowaliśmy na te rekolekcje Fiatem126 p. którego prowadził ks. dr Adam Dyczkowski. Jechał z nami ks. Stanisław Orzechowski z duszpasterstwa akademickiego „Wawrzyny". W czasie drogi złapaliśmy gumę. Była to więc podróż z przygodami.
Ksiądz, a od 26 listopada 1978 r., biskup Adam Dyczkowski jako wykładowca przedmiotów filozoficznych w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym i jako duszpasterz akademicki przy boku ks. prał. Aleksandra Zienkiewicza, był bardzo oczekiwanym gościem na uroczystościach seminaryjnych a także na imieninach i urodzinach księży mieszkających wówczas na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu. Młodzież nazywała go "Harnasiem" i otaczała go ogromną sympatią i szacunkiem. Ceniła go za jego zdrową pobożność, za inteligencję, za otwartość, za pogodne usposobienie, za wyjazdy na dni skupienia, pielgrzymki i rajdy akademickie, a także za wspaniałe wieczory akademickie odbywane we Wrocławiu przy ul. Katedralnej 4, pod tzw. "Czwórką", gdzie mieścił się Centralny Ośrodek Duszpasterstwa Akademickiego (CODA).
WSD Świdnica
Bp Adam Dyczkowski w świdnickim seminarium
Cenne wyróżnienia
Bp Dyczkowski czuł się nie tylko dobrze wśród młodzieży akademickiej, ale także wśród kleryków i kapłanów. Wszystkich ujmował radosnym spojrzeniem, dowcipem, grą na gitarze, pięknym śpiewem oraz wspaniałymi góralskimi wicami. Jako rektor MWSD i PWT we Wrocławiu wygłosiłem w dniu 12 września 1993 r., w czasie jego ingresu do konkatedry pw. św. Jadwigi Śląskiej w Zielonej Górze, słowo gratulacji i życzeń. Zostałem potem trzykrotnie poproszony jako kaznodzieja na jego osobiste uroczystości. I tak: 24 czerwca 2007 r. wygłosiłem w katedrze pw. Wniebowzięcia NMP w Gorzowie Wielkopolskim homilię podczas uroczystości jego złotego jubileuszu kapłaństwa. Następnie dnia 7 czerwca 2011 r. uczestniczyłem w uroczystości nadania mu przez Uniwersytet Zielonogórski, najwyższego uczelnianego wyróżnienia - doktoratu honoris causa. Podczas tej akademickiej uroczystości wygłosiłem homilię w konkatedrze w Zielonej Górze. W tej samej świątyni 24 czerwca 2017 roku miałem zaszczyt wygłosić homilię mszalną podczas uroczystości diamentowego jubileuszu kapłaństwa. Bardzo cenię sobie niniejsze wyróżnienia.
Księże Biskupie Adamie, Drogi Przyjacielu, dziękujemy za wszystko, za Twoje "Sursum corda!". Spoczywaj w pokoju! Bp Ignacy Dec.
Wszystko, co jest poza Bogiem, jest powołane. Tylko Bóg nie jest przez nikogo powołany, natomiast wszystko, co istnieje poza Bogiem, czyli wszelkie stworzenie, jest powołane do istnienia przez Pana Boga. W pierwszym zdaniu Pisma Świętego, w Księdze Rodzaju, czytamy: „Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię” (Rdz 1,10). Bóg na początku powołał do istnienia dwa kręgi: niebieski i ziemski. Pierwszy przeznaczył dla istot duchowych, drugi dla istot materialnych: żyjących i nieżyjących. W kręgu ziemskim umieścił także nas – ludzi, istoty cielesno-duchowe, w których zakodował swój obraz i podobieństwo. Po zakończeniu życia ziemskiego obiecał nas przyjąć do świata niebieskiego. Możemy powiedzieć, że pierwszym powołaniem jest nasze życie, nasze istnienie. Zanim otrzymamy i rozpoznamy konkretne życiowe powołanie, winniśmy najpierw pamiętać o powołaniu do istnienia, do życia. To właśnie w Bogu jest źródło naszego istnienia. On sam wybrał nam czas i miejsce zaistnienia. On nam też wybierze czas odejścia z tego świata. Warto zauważyć, że nikt z nas nie wybrał sobie rodziców: ani mamy, ani taty. Oni zostali dla nas wybrani przez Boga, abyśmy mogli zaistnieć tu, na ziemi. Co więcej, Bóg nas powołał do istnienia jako kobietę i mężczyznę. To nieprawda, co mówią zwolennicy ideologii gender, że nasza płeć nie jest dziełem natury, ale kultury. Nasza płeć nie jest sprawą wolnego wyboru, ale jest nam przydzielona na początku przez Pana Boga. Za to pierwsze powołanie trzeba nam Bogu nieustannie dziękować, bowiem mogło nas przecież nie być, a jesteśmy. Jesteśmy zaś dlatego, gdyż Bóg chciał nas mieć. Gdyby Bóg nas nie kochał, to by nas nie było. Stąd też słowa „żyję”, „jestem”, trzeba tłumaczyć „jestem kochany”, „jestem kochana” przez Pana Boga. Warto jeszcze zauważyć, że nasze istnienie w ostatecznej perspektywie jest nieutracalne. Po ziemskim życiu przedłuży się ono w życie wieczne w niebie, ale i niestety dla niektórych, może i w piekle. Bóg stwarzając nas, podjął decyzję o naszym wiecznym istnieniu i nie może już nas unicestwić. Czyż nie jest to powód do ustawicznej wdzięczności wobec Dawcy Życia?
Redakcja "Niedzieli" serdecznie zaprasza wszystkich Czcicieli Matki Bożej na nowennę przed uroczystością Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. "Dozwól nam chwalić Cię, Panno Przenajświętsza, i daj nam moc przeciwko nieprzyjaciołom Twoim". Spraw, byśmy pełni miłości i ufności biegli "do stóp Twoich kornie błagając" w różnych potrzebach.
W KUL odbyła się konferencja naukowo-metodyczna „Wierność Prawdzie i Życiu. W 30. rocznicę ogłoszenia encykliki Evangelium Vitae”, zorganizowana przez Katedrę Pedagogiki Specjalnej KUL oraz Koło Naukowe Studentów Pedagogiki Specjalnej KUL „Tratwa”.
Eucharystii w Kościele Akademickim KUL poprzedzającej konferencję przewodniczył ks. dr hab. Marek Jeziorański, prof. KUL, dyrektor Instytutu Pedagogiki, koncelebrowali ks. dr Łukasz Plata i ks. dr Grzegorz Trąbka, Archidiecezjalny Duszpasterz Rodzin. W homilii ks. Trąbka, nawiązując do historii biblijnego króla Baltazara z Księgi Daniela, podkreślił, że ci, którzy nie szanują prawa Bożego i pysznią się swoją władzą, sprowadzają na siebie upadek i śmierć. Przedstawił też historię Archidiecezjalnego Duszpasterstwa Rodzin jako środowiska, które zrodziło się jako sprzeciw wobec ustawodawstwa uderzającego w życie i rodzinę. To sztafeta pokoleń – mówił – która nieustannie stoi na straży ludzkiego i promuje cywilizację życia. Ks. Jeziorański, dziękując wszystkim za wspólną modlitwę, podkreślił, że umocnieni duchowym pokarmem mogą nieść światu prawdę o Życiu, które się objawiło i życzył wszystkim owocnych dociekań naukowych.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
