Antoni Szymkowski ukończył Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1956 r. był jednym z liderów protestujących studentów toruńskich. Przewodził demonstracjom i wiecom ulicznym, był aktywny w czasie publicznych dyskusji. Po uzyskaniu dyplomu jako absolwent rozpoczął pracę na Wydziale Sztuk Pięknych. Z powodu przekonań został w 1965 r. usunięty z pracy na uczelni. Początkowo pracował w Muzeum Etnograficznym. Następnie aż do emerytury był nauczycielem w Technikum Budowlanym w Toruniu, gdzie uczył rysunku i elementów historii sztuki. Młodzież obdarzała go wielkim szacunkiem. Dał się też poznać jako aktywny działacz duszpasterstwa akademickiego w Toruniu, uczestnik wielu pieszych pielgrzymek na Jasną Górę. Po sierpniu 1980 r. utworzył NSZZ „Solidarność” w Technikum Budowlanym. W lipcu 1981 r. został wybrany do Zarządu Regionu Toruńskiego NSZZ „Solidarność”. Internowany w nocy z 12 na 13 grudnia 1981 r. został osadzony w Potulicach, a następnie w Strzebielinku.
W obozie internowania w Strzebielinku namalował kopię obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, nazwaną obrazem Matki Bożej Strzebielińskiej. Zbudował ołtarz na procesję Bożego Ciała, która odbyła się na spacerniku więziennym 10 czerwca 1982 r. Wywalczenie przez internowanych prawa do zorganizowania procesji było również zasługą Antoniego Szymkowskiego. W ramach obozowego samokształcenia wygłaszał prelekcje z zakresu religii, historii sztuki i socjologii. Esbecy z Torunia, którzy przyjeżdżali do Strzebielinka, próbowali go przesłuchiwać. Szybko jednak zaniechali tego, gdyż Antoni Szymkowski niewiele powiedział, a ze swojej strony zachęcał „smutnych panów” do nawrócenia się. Z internowania został zwolniony 24 lipca 1982 r. Aktywnie działał w podziemiu, propagował w Toruniu zasady ruchu nonviolence, tzn. walki o prawa obywatelskie bez używania przemocy.
Antoni Szymkowski określał się jako nauczyciel katolicki. Był wspaniałym wychowawcą kształtującym w młodych ludziach postawę chrześcijańską. Przed nikim nie ukrywał, że przekazuje młodzieży wiedzę o zbrodni katyńskiej i innych białych plamach w historii Polski. Warto dodać, że prowadził wykłady ze sztuki sakralnej w Seminarium Misyjnym w Kazimierzu Biskupim k. Konina.
Antoni Szymkowski to wzór zaangażowanego obywatela, chrześcijanina i patrioty, który swoje życie poświęcił Bogu, Ojczyźnie i bliźniemu; zarówno w momentach historycznych, jak i szarej codzienności starał się czynić dobro. Dbał, aby to dobro rozsiewać w sercach ludzi. To, że żyjemy dziś w wolnej Polsce jest także jego zasługą.
3 marca prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński nadał Antoniemu Szymkowskiemu Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w pracy zawodowej i artystycznej”. Order został wręczony 3 kwietnia w Zakładzie Pielęgnacyjno-Opiekuńczym im. ks. Jerzego Popiełuszki przy ul. Ligi Polskiej 8 w Toruniu. Aktu dekoracji dokonał doradca prezydenta RP Jacek Sasin. Obecni byli m.in: dyrektor Biura Kadr i Odznaczeń Kancelarii Prezydenta RP Barbara Mamińska, senator Jan Wyrowiński, poseł Antoni Mężydło, prezydent Torunia Michał Zaleski, przewodniczący Rady Miejskiej Torunia Waldemar Przybyszewski, przedstawiciel marszałka województwa kujawsko-pomorskiego Grzegorz Potarzyński, księża prałaci - Stanisław Kardasz, Józef Nowakowski i Andrzej Klemp, ks. Adam Machowski, doradca prezydenta RP Jan Krzysztof Ardanowski, dziekan Wydziału Sztuk Pięknych UMK prof. Piotr Klugowski, prof. UMK Elżbieta Basiul, dyrektor Biura Poselskiego posła Antoniego Mężydły - Wiesław Skrzypczyński (inicjator uroczystości), były prezydent Torunia Jerzy Wieczorek, kierowniczka Zakładu Pielęgnacyjno-Opiekuńczego Grażyna Śmiarowska oraz rodzina i przyjaciele Antoniego Szymkowskiego.