Zadanie niełatwe, bo jak sama data wskazuje, był to okres niekorzystny dla funkcjonowania Kościoła. Młody, energiczny ks. Eugeniusz zwany ,,wielkim budowniczym”, przy współpracy z proboszczem ks. Stanisławem Mamczarzem i wikariuszem ks. Zbigniewem Kociołkiem 6 sierpnia 1974 r. rozpoczął dzieło przywrócenia poświęconemu miejscu jego właściwej roli i funkcji. Zapał i energia mieszkańców wsi i całej parafii była wielka. Zawiązano komitet budowy kościoła. Budowę rozpoczęto od wyburzenia części starych ścian po dawnym kościele. Do końca roku kościół został przykryty blachą. Dalsze prace wykonano już wiosną następnego roku. Ks. Kościółko udał się do wielu parafii na terenie diecezji w celu przeprowadzenia zbiórek, gdzie spotkał się z dużą życzliwością księży i wiernych.

12 sierpnia 1975 r. rozpoczęły się misje, które prowadził ojciec franciszkanin z Niepokalanowa. Na zakończenie misji złożono do czterech urn prochy z miejsc kaźni, w tym urnę upamiętniającą pomordowanych mieszkańców Starej Wsi. W dzień konsekracji kościoła od rana przybywali ludzie z różnych stron – przecież to pierwsza świątynia, na którą władze komunistyczne wydały pozwolenie, na budowę kościoła – pomnika martyrologii. O godz. 12 rozpoczęła się część artystyczna. Wystąpiły schole młodzieżowe ze Starej Wsi i Nabroża. Następnie głos zabrali: ubrany w pasiak obozowy – więzień Majdanka p. Wolski z Puław, profesor z Kolumbii, który poruszył problemy trzeciego świata, Henryk Krzeczkowski – przedstawiciel redaktora Tygodnika Powszechnego, Ewa Bednarz z recytacją wierszy religijnych i Franciszek Gajowniczek, za którego św. Maksymilian dobrowolnie oddał życie. Jego obecność i świadectwo wywarły przeogromne wrażenie. Przybywający wierni, a zwłaszcza księża byli szczegółowo kontrolowani i sztucznie stwarzano im problemy ,,jakichś’’ braków technicznych pojazdów bądź dokumentów i celu podróży. Podczas uroczystości było ponad 200. funkcjonariuszy MO i SB, a w miejscowym Kółku Rolniczym zainstalowano radiostację. Uroczystość konsekracji świątyni zgromadziła ok. 10 tys. wiernych i ok. 100. księży. Uroczysta Msza św. rozpoczęła się o godz. 16 i trwała 4 godziny. Konsekracji kościoła filialnego dokonał bp lubelski Bolesław Pylak 17 sierpnia 1975 r. Świątynia otrzymała wezwanie błogosławionego Maksymiliana Marii Kolbego.

50 lat póżniej

W miejscowości Stara Wieś należącej do parafii Nabróż w dniu 14 sierpnia odbyły się uroczystości 50. rocznicy konsekracji kościoła i odpust ku czci św. Maksymiliana Marii Kolbego.

Rozpoczęto je modlitwą różańcową, rozważając Tajemnice Światła – w nawiązaniu do życia św. Maksymiliana i polecając intencje parafian. Następnie mieszkanka Starej Wsi Wiesława Smyk-Piwko przedstawiła historię miejscowości, budowy i konsekracji kościoła. O godz. 12 bp Marian Rojek dokonał poświęcenia nowo ustawionego krzyża misyjnego, na którym znajdują się dwie mosiężne tablice. Pierwsza z racji Jubileuszu z napisem: Nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich (J 15,13) Na chwałę Boga, ku czci Matki Bożej Szkaplerznej Pani Nabroskiej i św. Maksymiliana – patrona tej świątyni w Roku Jubileuszowym pod hasłem ,,Pielgrzymi Nadziei’’ oraz z okazji 50. rocznicy konsekracji Kościoła Filialnego pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Starej Wsi, wzniesiono ten krzyż jako znak wiary, nadziei i miłości, wdzięczności za przeszłość i zawierzenia przyszłości Bożej Opatrzności. Poświęcony przez J. E. Ks. Bpa Mariana Rojka w dniu 14 sierpnia 2025 roku. ,,Tylko miłość jest twórcza.’’ – św. Maksymilian Maria Kolbe. Na drugiej podane są daty przeprowadzonych misji świętych.

Wszystkich zebranych w kościele powitał proboszcz parafii ks. Jerzy Truś: – Dzisiejszy dzień jest dla naszej wspólnoty czasem szczególnej łaski. Przeżywamy bowiem w Roku Jubileuszowym nasz doroczny odpust ku czci św. Maksymiliana Marii Kolbe – patrona bezgranicznego oddania się Bogu i bliźnim przez Niepokalaną. Jednocześnie dziś dziękujemy Bogu za 50 lat od konsekracji tej świątyni w Starej Wsi. Pół wieku temu nasi poprzednicy złożyli tu owoc swojej wiary, trudu i poświęcenia. Przez te lata to miejsce było świadkiem niezliczonych modlitw, łez i radości, chrztów, ślubów i pożegnań. Dziś chcemy z wdzięcznością spojrzeć w przeszłość, z wiarą w teraźniejszość i z nadzieją patrzeć w przyszłość, prosząc Boga o dalsze błogosławieństwo.

Uroczystej Mszy św. przewodniczył bp Marian Rojek w asyście licznie zgromadzonych kapłanów.

Byli obecni: ks. kanclerz Sylwester Zwolak, ks. dziekan Krzysztof Soliło, ks. komandor Andrzej Stawarz, ks. Krzysztof Kłos, ks. Tomasz Sokół, ks. Michał Kruk, ks. kan. Zygmunt Żółkiewski, ks. Andrzej Traczykiewicz, ks. Andrzej Bastrzyk, ks. Krzysztof Antczak, ks. Krzysztof Świta, ks. Robert Czwartkowski, ks. Marian Ciupik, ks. Marek Małys, ks. Marcin Migas, ks. Dariusz Ozimek i dk. Dawid Pryciuk.

W okolicznościowej homilii bp Rojek wspominał o trudnych czasach dla Kościoła, gdy wznoszono mury tej świątyni, o 50. latach jej funkcjonowania i wyraził najgłębszą radość, że wszyscy wspólnie jesteśmy częścią tej jubileuszowej uroczystości: – Siostry i Bracia wy najlepiej wiecie, ile wysiłku kosztowało zbudowanie tej świątyni, pamiętacie wiele chwil radosnych i smutnych, dzisiaj dodajemy wszyscy razem kolejny ważny dzień w życiu waszej wspólnoty. Ponadto nawiązał do życia i męczeńskiej śmierci patrona kościoła.

Po Eucharystii ponownie zabrał głos kustosz Sanktuarium w Nabrożu. – Dzisiejszy dzień to nie tylko wspomnienie przeszłości, ale także zaproszenie, byśmy – jak święty Maksymilian – byli gotowi nieść nadzieję i miłość tam, gdzie panuje lęk i obojętność. Niech to jubileuszowe święto będzie dla nas nowym początkiem na drodze ku świętości na wzór Maryi Niepokalanej. Teraz pragnę wyrazić naszą wdzięczność i wobec wszystkich z serca pragnę wypowiedzieć jedno słowo – dziękuję. Najpierw – Ekscelencjo, księże biskupie – dziękuję za Twoją obecność, modlitwę, przewodniczenie Eucharystii i pasterskie słowo, które prowadzi nas ku Chrystusowi. Dziękuję, że swoim przykładem ukazujesz, czym jest wierność Bogu i Kościołowi. Serdeczne Bóg zapłać. Dziękuję wszystkim kapłanom – tym, którzy dziś tu z nami się modlili, koncelebrowali Mszę św., posługiwali w konfesjonale, a szczególnie tym, którzy w przeszłości posługiwali w naszej parafii. Wasza obecność przypomina, że każdy z was zostawił w tej wspólnocie cząstkę swojego serca. Dziękuję kapłanom z naszego dekanatu i wszystkim gościom, że razem mogliśmy wielbić Boga w tym szczególnym dniu – zakończył kustosz.

Następnie odbyła się uroczysta procesja, po której bp Marian Rojek udzielił błogosławieństwa wiernym. Zakończenie świętowania upamiętniono wspólnym zdjęciem, a następnie duchowni i goście spotkali się na poczęstunku i wspólnej rozmowie.

W obchodach jubileuszowych uczestniczyli: kapłani, wierni, goście, władze samorządowe – starosta powiatu Józef Kuropatwa, wójt gminy Mircze Marta Małyszek, zastepca wójta Krzysztof Filipowicz, przewodniczący Rady Gminy Adam Kostrubiec i druhowie miejscowej OSP na czele z pocztem sztandarowym. Podniosłości obchodów dodała orkiestra strażacka z Grabowca i chór parafialny z Nabroża na czele z organistą Grzegorzem Piliszczukiem.

Niech końcową myślą tego wspomnienia będzie wola wiernych i duszpasterzy, aby takie chwile nie odchodziły w niepamięć, lecz budziły w ludziach szacunek, podziw i pragnienie odnowy wiary.