„Można Go określić jako dobrego człowieka, z sercem na dłoni, wytężonej pracy do końca, pracy nad sobą i dla innych” – napisał rektor UPJPII ks. prof. Robert Tyrała.
W wigilię uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa lotem błyskawicy media obiegła informacja: „Zmarł tarnowski duchowny ks. prof. Michał Drożdż, dziekan Wydziału Nauk Społecznych UPJPII w Krakowie”. Smutną wiadomość podała, jako jedna z pierwszych, współpracująca z Niedzielą red. Ewa Biedroń z Radia Dobra Nowina – rozgłośni, którą przed laty ks. prof. Drożdż współtworzył.
Kreator
Jego przyjaciel, pierwszy dyrektor RDN – ks. Ryszard Piasecki w rozmowie z dziennikarką wyznał: – Jesteśmy zaskoczeni tą śmiercią. Ksiądz Michał chorował od prawie 2 lat, ale ciągle pracował. To był mój przyjaciel, z którym dzieliliśmy trudy tworzenia diecezjalnego radia. Był człowiekiem pełnym wiary, miał dar matematycznej precyzji. Cieszył się darem dobroci, był wrażliwy na ludzki los, biedę. Napisał wiele ciekawych książek o mediach. Stały się one dla niego zadaniem. Szkoda, że nie dokończył tak wielu rozpoczętych spraw...
Redaktor Biedroń przypomniała również, że ks. Drożdż zaangażował się w pracę V Synodu Diecezji Tarnowskiej i Komisji ds. Mediów – był głównym autorem synodalnego dokumentu na temat mediów, w którym nakreślił ich rolę i zadania na przyszłość. Cenił media katolickie, w tym Niedzielę. Miał świadomość szczególnej roli, którą odgrywają w życiu Kościoła.
Reklama
Teolog, filozof, medioznawca, profesor nauk społecznych; był także jednym z założycieli kierunku dziennikarstwo i komunikacja społeczna na Uniwersytecie Papieskim w Krakowie. Był tu m.in. dziekanem Wydziału Nauk Społecznych i dyrektorem Akademickiego Centrum Medialnego UPJPII. Autor wielu publikacji z zakresu filozofii nauki, filozofii mediów, teorii mediów i etyki mediów, był członkiem Rady Programowej Telewizji Polskiej, zasłużonym pedagogiem, wielokrotnie wyróżnianym i nagradzanym.
Profesor
W jednym z pierwszych wspomnień poświęconych zmarłemu dr Klaudia Cymanow-Sosin, wykładowca z Katedry Mediów i Komunikacji Społecznej UPJPII, w Radiu Kraków powiedziała m.in.: „Trudno nam się pogodzić z faktem, że już od nas odszedł. Był człowiekiem, który łączył wiele środowisk z różnych części Polski; środowisk naukowych, praktyków dziennikarstwa, różne pokolenia osób dojrzałych, akademików, ale także młodzieży”.
Z kolei rektor UPJPII ks. prof. Robert Tyrała w liście napisanym po śmierci ks. prof. Drożdża podkreślił m.in.: „W ostatnim czasie bardzo intensywnie pracował, martwiliśmy się tym wszyscy, ale on nie zważał na siebie, priorytetem była dla niego nasza uczelnia, jej sprawy oraz przyszłość”. Zwrócił też uwagę na życiową postawę zmarłego: „A ileż troski codziennej w nim było o każdego człowieka i potrzeby pochylenia się nad każdym – ważnym i mniej ważnym – problemem! Nie umiał iść przez życie połowicznie, zawsze szedł na całość”.
Wyrazy wdzięczności zmarłemu profesorowi przekazywali także byli i obecni studenci. Na jednym z portali społecznościowych pisali, że był wspaniałym, zawsze uśmiechniętym człowiekiem, otwartym i życzliwym, że dawał nadzieję. Podkreślali, że lubił studentów i ich słuchał...
Ostatnie pożegnanie
Liturgia stacyjna za śp. ks. prof. Michała Drożdża rozpoczęła się 19 czerwca w kościele św. Maksymiliana w Tarnowie. Następnego dnia zmarłego pożegnała wspólnota akademicka UPJPII podczas Mszy św. w kolegiacie św. Anny w Krakowie, a uroczystości pogrzebowe odbyły się 21 czerwca w kościele św. Michała Archanioła w rodzinnej parafii zmarłego w Żeleźnikowej Wielkiej.
Ksiądz Prałat spoczął na przemyskim cmentarzu głównym w grobowcu Kapituły Archikatedralnej
Takie oto słowa zostały zapisane w dedykacji umieszczonej w książce, którą otrzymałem od ks. prał. Zdzisława Majchra z okazji obłóczyn. Od tamtego momentu wielokrotnie stawał on na mojej drodze powołania. Towarzyszył w życiu seminaryjnym, wspierał modlitwą i rozmową, na którą zawsze znajdował czas pomimo licznych swoich obowiązków. Był obecny w dniu moich święceń kapłańskich i koncelebrował ze mną Mszę św. prymicyjną. Dziś, po kilku latach od otrzymanej dedykacji, w kilku myślach i wspomnieniach pragnę przywołać postać czcigodnego jaćmierskiego Rodaka.
Ks. prał. dr Zdzisław Majcher przyszedł na świat jako syn Andrzeja i Marii z domu Żebrackiej, 15 stycznia 1929 r. w Bażanówce, należącej do parafii Jaćmierz. Szkołę powszechną ukończył w Jaćmierzu, a gimnazjum w Sanoku. Po otrzymaniu świadectwa dojrzałości w 1948 r., wstąpił do Seminarium Duchownego w Przemyślu. Uwieńczeniem formacji intelektualno-duchowej było przyjęcie z rąk bp. Franciszka Bardy, 21 czerwca 1953 r., święceń prezbiteratu. Jako młody kapłan został skierowany do parafii Szebnie. Po roku posługi podjął studia z prawa kanonicznego w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1958 r. rozpoczął pracę w Kurii Biskupiej w Przemyślu jako notariusz. Powierzoną funkcję wypełniał do roku 1970. Równocześnie spełniał funkcję kapelana bp. Franciszka Bardy, a następnie bp. Ignacego Tokarczyka. Był obrońcą węzła małżeńskiego i promotorem sprawiedliwości. W latach 1968-71 był wikariuszem ekonomicznym parafii Nehrybka. Następnie pełnił funkcję wicekanclerza (1970-76), a później kanclerza Kurii Przemyskiej (1977-92). W latach 1992-2005 był oficjałem Sądu Biskupiego. Po przejściu na emeryturę pełnił funkcję adwokata. W dowód wdzięczności za gorliwą pracę na rzecz Kościoła przemyskiego mianowano go kanonikiem gremialnym Przemyskiej Kapituły Metropolitarnej (1970) oraz honorowym Prałatem Jego Świątobliwości (1990). Do końca chętnie śpieszył z pomocą duszpasterską w parafiach przemyskich oraz w zgromadzeniu Sióstr Sług Jezusa. Zmarł 30 maja br. w przemyskim szpitalu. Jego ciało 1 czerwca spoczęło w grobowcu Kapituły Archidiecezjalnej na cmentarzu głównym przy ul. Słowackiego w Przemyślu.
Święty Rafał Kalinowski, karmelita, stwierdził, że „świętość to nic innego jak tylko pełnienie zwyczajnych obowiązków z niezwyczajną gorliwością”. Powyższe słowa bardzo dobrze odzwierciedlają życie i pracę śp. ks. Zdzisława. Wszystkie obowiązki, zadania, jakie zostały mu zlecone, wykonywał z wielką gorliwością i zaangażowaniem. Nigdy nie pozwalał sobie na bylejakość w tym, czego się podejmował. W jego mieszkaniu zawsze panowała atmosfera pracy, nawet gdy był już na emeryturze. Mimo wielu zajęć potrafił znaleźć czas na rozmowę przy herbacie. Udzielał wtedy różnych wskazówek, akcentował potrzebę modlitwy w życiu kapłańskim. Mówił, że bez rozmowy z Panem Bogiem nasze życie traci sens i jakiekolwiek znaczenie. Słowa te potwierdzał swoją codziennością. Wielokrotnie można było go zastać w kaplicy, gdzie szukał umocnienia i wsparcia, trzymając w swych dłoniach różaniec czy modlitewnik. Troska o bliźnich motywowała go do częstej posługi w konfesjonale. Postrzegano go jako cierpliwego i wytrwałego sługę Bożego miłosierdzia oraz człowieka o wielkim sercu.
Największy podziw budziła jego prostota, pokora i skromność. Przez całe życie pełnił ważne kościelne funkcje i urzędy. Często odpowiadał za powierzonych mu ludzi, musiał mądrze i roztropnie rozwiązywać trudne zadania i problemy. Współpracował z kolejnymi przemyskimi biskupami. Nie czynił jednak tego z zarozumiałością i niewłaściwą dumą. Zawsze wychodził do innych z dobrym słowem i życzliwością. Dzięki takiej postawie zaskarbił sobie wielu przyjaciół.
W ostatni Wielki Czwartek, tak jak zawsze z uśmiechem na ustach i życzliwością wypisaną na twarzy podszedł, aby porozmawiać, zapytać o znajomych i złożyć świąteczne życzenia. Nikt nie przypuszczał, że będzie to ostatnie spotkanie, bo miał jeszcze tak wiele do opowiedzenia i podzielenia się swoim życiowym doświadczeniem.
Śmierć nie jest jednak końcem naszego istnienia, ale przejściem do życia wiecznego z Bogiem. Dziękując za piękne życie i kapłańskie powołanie realizowane przez 59 lat, za każde słowo, gest dobroci, uśmiech i pracę w archidiecezji, polecamy Cię, Czcigodny jaćmierski Rodaku, Bogu pełnemu miłosierdzia. Świadomi, że Twój pogrzeb odbył się w pierwszy piątek czerwca, ufamy, że Serce Jezusa, które uwielbiałeś słowami litanii, nazywając Je życiem i zmartwychwstaniem, da Ci radość życia wiecznego. Odpoczywaj w pokoju.
Ingres kard. Grzegorza Rysia odbędzie się w bazylice archikatedralnej na Wawelu. Weźmie w nim udział abp Antonio Guido Filipazzi, nuncjusz apostolski w Polsce.
Podziel się cytatem
Nuncjatura Apostolska poinformowała o decyzji Ojca Świętego Leona XIV w sprawie nominacji dla kard. Rysia w dniu 26 listopada br. W lipcu 2011 r. papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej, a sakrę biskupią otrzymał z rąk kard. Stanisława Dziwisza 28 września tego samego roku. Na zawołanie biskupie wybrał słowa "Virtus in infirmitate" (Moc w słabości). 14 września 2017r., w święto Podwyższenia Krzyża Świętego, został mianowany przez Ojca Świętego Franciszka arcybiskupem metropolitą łódzkim, natomiast 9 lipca 2023 roku - kardynałem. Oficjalna kreacja kardynalska odbyła się na placu św. Piotra 30 września 2023 r. Kościołem tytularnym kard. Grzegorza Rysia stał się kościół św. Cyryla i Metodego w Rzymie. Nowy arcybiskup metropolita krakowski jest członkiem Dykasterii ds. Biskupów oraz Dykasterii ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, a w ramach Konferencji Episkopatu Polski członkiem Rady Stałej KEP, przewodniczącym Rady ds. Dialogu Religijnego, przewodniczącym Komitetu ds. Dialogu z Judaizmem, członkiem Rady ds. Ekumenizmu, członkiem Rady ds. Kultury i Ochrony Dziedzictwa Kulturowego, a także Rady ds. Rodziny.
Biskup opolski Andrzej Czaja pieczętuje relikwiarz
W kaplicy pw. św. Józefa w Kurii Diecezji Opolskiej odbyło się dziś nabożeństwo, podczas którego biskup opolski Andrzej Czaja zapieczętował relikwiarz, który jutro zostanie złożony w nowo poświęconym ołtarzu katedry opolskiej.
W nim znajdują się relikwie: Świętych Pierwszych Męczenników Świętego Kościoła Rzymskiego, św. Jacka, św. Jadwigi Śląskiej, bł. Bronisławy, bł. Czesława, bł. Marii Luizy Merkert oraz bł. Alojzego Ligudy.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
