Takie rzeczy nigdy nie odbywają się bez zgody państw, które dotyczą, co jest oczywiste choćby dlatego, że żadnej informacji iż takiej zgody nie było ze strony przedstawicieli polskiego państwa nie było. Niemcy po prostu ogłosili „zmianę sposobu określania przez służby niemieckie statusu cudzoziemca z osoby przebywającej nielegalnie na ich terytorium na osobę niezaakceptowaną na wjazd do Republiki Federalnej Niemiec” i w ten sposób faktycznie realizują założenia paktu migracyjnego. Tego, którego dotyczyło „unieważnione” przez Tuska referendum. Gdy sprawa ujrzała światło dzienne – premier zapewniał, że Niemcy przeprosili, ale niemiecki rząd tego nigdy nie potwierdził, a z ust kanclerza Olafa Scholza żadnych przeprosin w Warszawie nie usłyszeliśmy.

Druga sprawa, to żądania reparacji wojennych, które dotąd były w relacjach między naszymi państwami sprawą trzeciorzędną, a w ciągu ostatnich lat stały się jedną z podstawowych. Na tyle mocne było poparcie Polaków dla roszczeń rządu premiera Mateusza Morawieckiego, że nawet ówczesna opozycja musiała je poprzeć. Nie tylko werbalnie, gdy Borys Budka w imieniu Platformy Obywatelskiej zapewniał we wrześniu 2022 roku, że nie Prawo i Sprawiedliwość, ale oni pieniądze dla Polski załatwią, ale też jak najbardziej formalnie, bo mało kto może dziś pamięta, że w uchwale sejmowej w tym samym czasie te polskie żądania zostały sformułowane wprost przez Sejm.

Uchwałę poparło 118 posłów Koalicji Obywatelskiej, 39 z Lewicy i 20 z pslowskiej Koalicji Polskiej. Dokument ten w swojej treści przeczy wtorkowym słowom Donalda Tuska, który w obecności kanclerza Niemiec stwierdził że temat reparacji jest zamknięty.

W popartej przez 418 posłów uchwale sejmowej jest napisane wprost, że „Rzeczpospolita Polska nigdy nie otrzymała rekompensaty za straty osobowe oraz materialne spowodowane przez państwo niemieckie” i „nigdy nie otrzymała zadośćuczynienia za ogrom krzywd wyrządzonych polskim obywatelom”.

Podziel się cytatem

– Sejm Rzeczypospolitej Polskiej oświadcza, że należycie reprezentowane państwo polskie nigdy nie zrzekło się roszczeń wobec państwa niemieckiego. Twierdzenie, że roszczenia te zostały prawomocnie wycofane lub przedawnione, nie ma żadnych podstaw – ani moralnych, ani prawnych. Krzywda milionów Polaków krzyczeć będzie, dopóki nie zostanie sprawiedliwie naprawiona – napisano w uchwale, którą poparło dokładnie 95,65% głosujących posłów.

Tuskowa blaga

W świetle tych faktów słowa premiera są zwyczajnym oszustwem. Nie tylko względem historii i prawa, ale wobec dziś żyjących obywateli, którzy przed wyborami mieli prawo być przekonani, że te roszczenia mają poparcie całej sceny politycznej, a po wyborach okazało się, że ważniejsze od ich oczekiwań, są oczekiwania Niemiec. Jak bezczelne w tym kontekście są słowa Tuska, który ogłosił, że „nie ma takich gestów, które by usatysfakcjonowały Polaków i takiej sumy pieniędzy, która by zrównoważyła to wszystko, co się stało w trakcie II wojny światowej”, dlatego on nie widzi problemu, że zamiast 6220 mld zł reparacji od Niemiec, rząd RFN wyraził „INTENCJĘ” dofinansowania garstki ocalałych z niemieckiej okupacji.

Deklaracjom o „braku rozczarowania” propozycją naszych zachodnich sąsiadów towarzyszyły też wstawki niwelujące wagę niemieckiej okrucieństwa, gdy szef rządu powiedział, że on jest jedynie „rozczarowany historią ostatnich stu lat w tej części Europy i różnymi epizodami”. Tak, epizodami, bo tym właśnie dla Tuska są niemieckie zbrodnie, Holokaust i zniszczenie naszego kraju. Jakby tego było mało, Tusk przyznał wprost, że propozycja kanclerza Niemiec nie jest w stanie „w jakikolwiek sposób zadośćuczynić straty, jakie Polska poniosła w czasie II wojny światowej”. Dlatego ją popiera?

Obawiam się, że prawdziwa propozycja, z jaką kanclerz Scholz przyjechał do Polski padła w zaciszu gabinetów, skierowana była osobiście do Donalda Tuska i warunkiem jej powodzenia jest skuteczne zamknięcie przez nowego premiera niesamowicie niewygodnego dla Niemiec, również w kontekście międzynarodowym – tematu. Wszystko w duchu całkowitego zrozumienia na linii Tusk – Scholz, bo jak powiedział szef polskiego rządu: „ on „Ja staram się zrozumieć ograniczenia jakie ma kanclerz, kanclerz stara się rozumieć ograniczenia jakie ja mam”.

Czytaj więcej tekstów Samuela Pereiry