Dla organizatorów Ekstremalnej Drogi Krzyżowej takie świadectwa nie są czymś nowym. Przez 15 lat wiele osób doświadczyło przemiany swojego życia i powiedziało sobie: “Chcę żyć inaczej”. Dzieło stworzone przez ks. Jacka Stryczka daje możliwość stanięcia w prawdzie o sobie i stania się pięknym człowiekiem. - W tym roku chcemy działać w rytm słów św. Jana Pawła II - “Musicie od siebie wymagać”. Stawianie wymagań to podstawowa kwestia rozwoju człowieka. My pokazujemy to za pomocą doświadczenia życia Karola Wojtyły, który z małego Karola stał się wielkim papieżem - podkreśla ks. Łukasz Romańczuk, dyrektor ds. mediów Ekstremalnej Drogi Krzyżowej.

W wielu rejonach odbyła się już Ekstremalna Droga Krzyżowa. Już w najbliższy piątek kolejna okazja, aby wyjść na nocną wędrówkę rozważając czternaście stacji męki i śmierci Pana Jezusa. - Schodząc z ostatecznego szczytu zaczyna świtać. Przed ostatnią wspinaczką. Kolejna stacja przy kaplicy Matki Bożej Śnieżnej. Dobrze znany szczyt, ze stosunkowo łagodnym rozwiązaniem, ale nagle STOP. Moje nogi odmawiają w jednej chwili posłuszeństwa. Jestem człowiekiem dobrze wytrenowanym i dobrze dostosowany do górskich wędrówek. Musiałem zrobić przerwę 10-15 minut. Mówię do mojego kompana, aby poszedł dalej. Ten jednak zostaje i częstuje mnie wysokoenergetycznym posiłkiem mówiąc: -

- "Proszę, to mój ostatni. Musi Ci pomóc!". Moja ostatnia nadzieja w Matce Bożej, proszę o pomoc i łaskę powrotu na te ostatnie 7-8km. Z pomocą kolegi wstaję, co jest nielada wyczynem po 20min leżeniu na zimnej trawie. Ruszam opierając się o ramkę kolegi. Z każdą chwilą jest coraz lepiej. Idziemy. Pod stacją przy kaplicy orientuje się, że brakuje mi wody. Na moje szczęście pod Kapliczką jest źródło. Ostatnie wzniesienie. Zaczyna padać, deszcz i śnieg na przemian. Ze szczytu dostrzegam punkt końcowy naszej drogi, ale to jeszcze 5 km. W deszczu docieramy na miejsce. Klęczymy w błocie czytając w myślach rozważania. Z pomocą ławki i drewnianego krzyża wstaję, co jest nie lada wyzwaniem. Idziemy z Bożą pomocą dalej, wstaje dzień. Chmury odchodzą. Zza horyzontu wychodzi piękne, oślepiające słońce - wspomina Arkadiusz.

Zawsze jest dobry czas, aby wyruszyć w drogę, ale przeżywanie stacji drogi krzyżowej najlepiej oddaje czas Wielkiego Postu. - To już ostatni dzwonek, aby zapisać się na trasę EDK. Oficjalny termin, piątek 22 marca już za chwilę. Wymowne jest to, że do przygotowania EDK znajduje się wielu wolontariuszy, którzy chcą stać się liderami rejonu i przygotowują trasy poświęcając swój czas, aby dokładnie opisać trasę, przygotować ślad, zorganizować Mszę świętą, być dla osób, które zapisują się na trasę. Dzięki temu powstaje przestrzeń, która pozwala uczestnikom na piękne przeżycia duchowe, czego owocem są spływające świadectwa.- zaznacza ks. Łukasz.

Przykładem takiego świadectwa są słowa Alicji. - Udział w Ekstremalnej Drodze Krzyżowej był dla mnie doświadczeniem duchowym. Podczas tej drogi, następuje wstrząs nad męką i ofiarą Jezusa Chrystusa. Przeżywanie tych momentów w ciszy i kontemplacji pozwoliło mi lepiej zrozumieć znaczenie krzyża w moim życiu. To było dla mnie spotkanie z Bożą miłością i miłosierdziem, które wyzwala mi siłę na mojej drodze wiary. Jestem wdzięczna za EDK oraz za możliwość spotkania się z Bogiem i innymi pielgrzymami - podkreśla Alicja.

Nie byłoby Ekstremalnej Drogi Krzyżowej gdyby nie zaangażowanie ludzi. Tych, co tworzą ją od podstaw i tych, którzy korzystają z ich pracy wyruszając w drogę. Największą nagrodą nie jest zadowolenie z przejścia trasy, ale tego, kim byliśmy i kim się staliśmy po przejściu tej drogi. EDK to wyzwanie, które warto podjąć, aby zrobić coś dla siebie i swojego ducha.